Mijn partner is chronisch ziek. Op een dag dat ik aan het werk was, belde hij me. Hij was opeens zo ziek, had hoge koorts, en vroeg of ik gelijk naar huis kon komen. Mijn zoontje had ook koorts. Dus ik reed ze samen naar de teststraat. En ja, zij waren positief. Net als mijn schoonmoeder en de oppas.

Ik heb ze waarschijnlijk allemaal aangestoken…

Een dag later viel het me op dat ik de boerenkool die ik klaarmaakte niet rook. Ik heb me daarom laten testen en toen bleek dat ik ook positief was. Heel toevallig, maar ik ben waarschijnlijk besmet geraakt op de dag dat ik ingeënt werd tegen corona. Dat was 27 januari. Ik had al wel een tijdje last van hoofdpijn. Maar dat was voor mij geen aanleiding om te testen.

Het gebeurt wel eens dat een cliënt zomaar je mondkapje aftrekt

Vermoedelijk ben ik besmet geraakt op mijn werk. Ik werkte toen in Tiel en daar waren enkele besmette cliënten. Door alle beschermingsmiddelen die we tijdens het werk dragen, voel ik me wel veilig. Maar toch is het niet ideaal. Mensen zien je mimiek niet en kunnen je slechter verstaan. Soms gebeurt het dan dat een cliënt je mondkapje wegtrekt om je beter te kunnen verstaan.

Ik ben niet zo’n klager, wil maar doorgaan

Inmiddels ben ik weer volledig aan het werk. Toch heb ik me een aantal keer ziekgemeld. Dan was ik te moe. Nadat ik me regelmatig ziek melde, had ik een gesprek met GTSzorg. Ik had namelijk niet aangegeven dat ik moeite had om het werk weer op te pakken. Dat vind ik lastig. Het liefst ga ik maar door zonder te klagen.

De coronacrisis was een van de redenen dat ik bij GTSzorg ben gaan werken

Daarvoor werkte ik 22 jaar op een kleinschalige woonvorm. Het voelde daar als mijn eigen familie. Toen de regels steeds strenger werden, kreeg ik daar last van. Er mocht geen bezoek meer komen, wij mochten geen lichamelijk contact meer hebben met de mensen. Ik kon daar niet mee dealen en ging telkens met een wanhopig gevoel naar huis. Nu werk ik op verschillende locaties en daardoor heb je iets minder binding met de cliënten.

De overheid is streng, maar het is nodig

De overheid doet het goed, vind ik. Ze zijn streng, maar dat is nodig. Extra geld helpt niet, daarmee maak je dit niet goed. Ik heb mijn schoonmoeder en partner besmet. Zij zijn behoorlijk ziek geweest. Mijn man heeft gelukkig geen longklachten gehad. Wel heeft hij een flinke stap achteruit gedaan. Hij kan ’s avonds nog geen rondje lopen. Dat is niet goed te maken met geld. Ik ben daarom wel voorzichtiger geworden op mijn werk. Ik draag meer bescherming en neem altijd schone kleren mee. Ook vind ik dat er in verpleeghuizen een eenduidiger beleid zou moeten komen. In ieder geval moeten gezonde en besmette mensen van elkaar gescheiden kunnen worden.

– Hanneke de Haas, verzorgende 3IG –